Wielki Piątek jest jedynym dniem w ciągu całego roku liturgicznego, w którym nie odprawia się Mszy Świętej. W tym dniu bowiem dokonała się jedyna ofiara Jezusa Chrystusa, której pamiątką jest każda Eucharystia. Centrum liturgii Wielkiego Piątku stanowi tajemnica krzyża. Opis Męki Pańskiej, którego słuchać będziemy w skupieniu, jeszcze raz ukaże nam całe cierpienie Jezusa, począwszy od okoliczności Jego zdrady, przez Jego zbawczą mękę, odrzucenie przez ludzi, których ukochał, aż po tragiczne, przeżywane w opuszczeniu przez Ojca konanie, które było zwieńczeniem męczeństwa Chrystusa. Następna część liturgii to rozbudowana uroczysta Modlitwa Wiernych, która obejmuje dziewięć intencji, które będą kolejno odśpiewywane, a następnie po krótkiej przerwie dopełniane modlitwą celebransa. W polskiej tradycji po skończeniu liturgii zanosi się procesjonalnie Jezusa Eucharystycznego do kaplicy Bożego Grobu, w której wystawiony jest On w monstrancji do adoracji. Jest to bardzo piękny zwyczaj, którego nie znajdziemy w kulturze innych krajów. Tam liturgia męki Pańskiej kończy się ciszą i rozejściem do domów. Nasze adoracje Jezusa Eucharystycznego są okazją do osobistej i wspólnotowej wdzięczności oraz głębokiego spotkania z Chrystusem obecnym wśród nas w znaku Eucharystii, w którym pozostaje wciąż żywy.

do aktualności                                                                                                                                            foto: Pysz Grzegorz