Słowo „akolita” pochodzi z języka greckiego: „akoluthos” i oznacza — towarzyszący, posługujący, uczeń. Akolita — to mężczyzna (kandydat na kapłana, diakona albo świecki) pomagający diakonowi lub kapłanowi w sprawowaniu Eucharystii. W Kościele Rzymskim akolitą może być alumn seminarium duchownego przygotowujący się do kapłaństwa lub inny świecki mężczyzna. Alumn zostaje akolitą na czwartym roku studiów i jest nim do czasu przyjęcia diakonatu, natomiast inny mężczyzna świecki jest ustanawiany akolitą na stałe. Akolitę ustanawia się podczas Mszy Świętej, po Ewangelii, przez modlitwę i wręczenie pateny z chlebem lub kielicha z winem. Biskup podając patenę lub kielich mówi: „Przyjmij naczynie z chlebem (lub kielich z winem) do sprawowania Eucharystii i tak postępuj, abyś mógł godnie służyć Kościołowi przy stole Pańskim”. Akolita jest nadzwyczajnym szafarzem Komunii Świętej podczas Mszy Świętej lub po za nią. Może to czynić w braku odpowiedniej liczby kapłanów lub diakonów, a nawet przy ich obecności, gdyby bez pomocy akolity liturgia nadmiernie wydłużyłaby się. Akolita także może zanosić Komunię Świętą chorym w szpitalach lub w domach prywatnych. W braku kapłana lub diakona mógłby akolita zanieść Komunię umierającej osobie w formie Wiatyku. Akolita może też dokonywać puryfikacji (oczyszczenia) naczyń liturgicznych: pateny, kielicha, puszki. Wolno również akolicie dokonać wystawienia i repozycji Najświętszego Sakramentu (w monstrancji lub puszcze), jednak bez prawa błogosławienia i przewodniczenia adoracji, jak to czynią kapłani i diakoni. Akolita podczas adoracji jest równy wszystkim zgromadzonym na niej. Taką właśnie posługę akolitatu przyjął kleryk Paweł Then w minioną sobotę 8 marca. Gratulujemy z całego serca polecając go w modlitwie opiece MB. Pocieszenia patronki naszej parafii w Straconce.
Bielsko - Biała Straconka 12.03.2014r. ks.
RJ.
